Daha bir özledim bu gece seni  Hani şöyle iyiden iyiye burnumun direği sızladı  Öyle ki sadece sarılıp saatlerce kalsak  Hani sadece nefes alıp verişimizi dinlesek...  Bir değişik özledim bu gece seni  İçim ayrı bir kıpırtıda, kalbim ayrı çarpışlarda  Kendi özgürlüğünü ilan edercesine duygularım  Ne sözüm geçer oldu ne hükmümden eser kaldı Başkaldırırken hasretim çığ gibi büyümekte  Hani bir fırsatını bulsa koşa koşa gelecek türden  Ayrı bir özledim seni  Ağlasam olmuyor haykırsam duymazsın  Bir türkü tuttursam dilimin ucuna belki tercüman olur Ya da kalemle mi savaşsam sabaha kadar  Ah şu müzikler müzikler...  Eziyor iyice yüreğimi  Buruşturup fırlatıyor dört yana  Gece nasıl da zehir gibi ağırlaştırıyor bedenimi  Nasıl da çöküyor tonlarca yük gibi üzerime  Sabah olmalı, sesini duymalıyım, yüzünü görmeliyim İmkânsızlıkların içinde kendimi bulduğum tek ruh sensin  Tek yürek sensin  Senle kendim oluyorum, nefes alıyorum  Uçup gideceğini bilsem de bir gün yaşadığım her gün bayram bana  Elbet döneceksin kendi toprağına  Ben seninle çiçek açıyorum, seninle yeşerdiğim yeter bana  Kasımda serin bir gece vakti git gide kalabalığın azaldığı sokaklarda  İtici motor sesleri daldığım hayallerden uyandırsa da Özlemin burnumun ucundan hiç gitmiyor  Göz kenarlarımda hazır kapı askerlerim  Durun diyorum durun şimdi değil  Derin bir iç çekiyorum seni koklarcasına  Biliyorum ruhun, kalbin, sevgin hep yanımda  Arada kilometreler olsa da  Özlemenin acı bir tatlı yanı varmış anladım. B’AŞKA BİR GÜN adlı şiir kitabımdan.