Yaşam boyu iyilik ve sevgi dolu düşünceler içerisinde olunduğunda,neden hep ‘’Pollyanna’’cılık üzerimize yapışır?Birden geldi aklıma…Sizce pollyanna’cı olunur mu yoksa doğulur mu? İnsanoğlu olarak tertemiz ,saf duygular ile dünyaya gözlerimizi açtığımıza eminim,sonrasında değişen ne peki? Bize bir nimet olarak verilen iyi niyetimizi büyüdükçe neden sorguluyoruz,unutuyoruz,yaşatamıyoruz? Sanırım her şey elimizde…Belki de hayatta olmayan birçok şeyin sorumlusu biz insanlarız.Ve olabilecek birçok güzel şeylerin de … Hayat ,bizlere sunulmuş nadide bir çiçek adeta .Kullanmıyoruz,kullanamıyoruz.Zarar verdikçe veriyor ,sanki bir şeylerden hınç alıyoruz…Hayatın olmamışlıkların altında ,insanoğlu olarak hep bizler var oluyoruz. Mutluluk…Tebessüm…Yardım…Dert dinlemek…Fedakarlık…Nimet…Şükür…Sabır… ve daha nice yitirilen veyahut yitirilmeye yüz tutan değerlerimiz.Bizler bu değerler ile dünyaya geldik ,saf ve tertemiz .İçimizde halen var olan bu değerlerin tozunu almamız lazım.Yaşanılan veya yaşanılamayan ,istenilen veya istenilmeyen,olan veya olmayan v.b. birçok şeyin sorumlusu aslında biz insanoğlu!! Hayatta ne dertler ,ne hikayeler var…Sabahları uyanabildiğiniz bir eviniz var mı?Dertlendiğinizde sizi dinleyecek,güvenebildiğiniz kişiler var mı?Zor zamanlarınızda koşabileceğiniz kişiler var mı?Karnınız doyuyor mu? Bütün bunlar aralarından söylenebilecek sadece ama sadece bazıları… Ruhunuzu doyurun eğer unuttuğunuz değerler var ise …Bir çiçeğe su vermekle başlayın güne mesela…Bir kuş ile konuşmakla,gökyüzünü seyretmekle,sevilen bir müziği dinlemek ve sevdiğinizle dans ederek başlayın…Açın pencerenizi sabahın ilk ışıklarında ,doğaya merhaba deyin .Yağmurun da tadına varın,içi ısıtan sıcacık güneşinde.Her mevsimi sevin.Kendinizi sevin en başta ,illaki bir başkası olmasın seveceğiniz…Uzun zamandır arayıp sormadığınız ve samimiyetine inandığınız kişilerle görüşün ,konuşun ,dertleşin mesela….Zaten samimiyetsiz insanları çıkarın hayatınızdan,çok bir şey kaybetmez aksine rahatlarsınızJ Yaşanabilecek çok güzel değerler var hayatımızda,vakit geç olmadan başlayın bunlara...Yaşayın ve yaşatın bu değerleri.Sonra göreceksiniz zaten hayatın bütün olmamışlıklarına inat nasıl da sağlam bir duruşunuz olacak. Siz bunları hissedip yaşadığınızda polyannacı olmuyorsunuz.İnsan oluyorsunuz.Hatta insan-ı kamil…Olgun insan olmak,ahhh ne güzel bir değer.Kim bilir? Sen ,ben ,o ,biz,siz,onlar …hepimiz, bu şekilde özümüzü hatırlarız belki.Özümüzü buldukça da ,kötülüğe karşı bir duruşumuz olur sapasağlam.Ve tabi ki içinde iyilik olduğunu unutmuş birçok kimseye özünü hatırlatırız. Sen özünde iyisin .Senin özün bu dön ve bir bak kendi iç dünyana deriz.Ne güzel insanlarız biz …Ne özel …Çoğalacak iyilik biliyorum,yaşattıkça yaşanacak.