Bazı şarkılar vardır, dinlerken yüreğinizin derinliklerine iner. Öyle büyük laflar etmeden, hayatın içinden bir yerden tutar sizi. Kayahan’ın “Esmer Günler”i tam da böyle bir şarkı. Ne bağırır, ne ağlar. Sadece anlatır. Usulca. İçimize doğru, çok tanıdık bir yolculuk başlatır.
Esmer günler… Ne güzel bir benzetme değil mi? Güneşin azaldığı, gökyüzünün karardığı, içimizin biraz burkulduğu zamanlar. Ama “kara” değil, “esmer”… Yani hâlâ içinde sıcaklık olan, umudu tam kaybetmemiş günler. Kayahan belki de bu yüzden “Esmer Günler” demiş. Çünkü onun müziğinde, en hüzünlü notalarda bile hep bir umut kıvılcımı vardır.
Bu şarkı, sanki insanın kendine söylediği bir teselli gibi. Hayatın zorlaştığı, insanların uzaklaştığı, yalnızlığın çoğaldığı bir dönemdeyken… Dönüp de bu şarkıyı dinleyince insan şöyle bir duruyor. “Geçer mi dersin?” diyor kendi kendine. Ve sonra Kayahan’ın sesi geliyor:
“Bir gün gelir bu hasret biter…”
İnanmak istiyorsun. Çünkü inanmak, hayatta kalmak gibi bir şey bazen.
Ben bu şarkıyı her dinlediğimde, aklıma kışın sonu geliyor. Hani bahar daha tam gelmemiştir ama havada bir şeyler değişmiştir ya… İçimizde hâlâ esmer bir hüzün vardır, ama dışarıda tomurcuklar patlamaya başlamıştır. İşte tam öyle bir ruh hali yaratıyor “Esmer Günler”.
Kayahan’ın şarkıları zaten bize kendimizi hatırlatır. Sevdiğimiz insanları, kaybettiklerimizi, yaşadığımız buruklukları… Ama en çok da insan kalabilme çabamızı. “Esmer Günler”, bir aşk şarkısı gibi görünür ama aslında hayata dair bir şarkıdır. Düşen, ama düşerken bile zarafetini kaybetmeyen bir ruhun şarkısıdır.
Ve bir de… Sadece kendimiz için değil, sevdiklerimiz için de mırıldanırız bazen bu şarkıyı. Çünkü herkesin hayatında esmer günler olur. Bazen annenize, bazen bir dosta, bazen kendinize bu şarkıyı armağan edersiniz.
Esmer günler gelir… Geçer mi? Elbette geçer. Ama geçene kadar, Kayahan gibi bir dostunuz varsa yanınızda, o günler biraz daha katlanılır olur.
Kayahan, sadece bir şarkı yazarı değil; kalpten kalbe bir köprüydü. Hayatın içinden yazdı, yaşamı anlattı, ama hep sevgiyle, hep nezaketle… Bugün hâlâ onun şarkılarını dinlerken, sanki yanımızda oturuyor gibi hissederiz. O yüzden “Esmer Günler” sadece bir şarkı değil; bir teselli, bir arkadaşlık, bir omuzdur.
Dinleme Önerisi:
Bu yazıyı okuduktan sonra kendinize sıcak bir çay koyun. Pencerenin kenarına oturun. Biraz sessizlik… Sonra Kayahan’ın sesiyle dolsun odanız:
🎧 Kayahan – Esmer Günler
Kapatın gözlerinizi. Kendi hikâyenizi bulacaksınız o şarkının içinde. Belki biraz buruk, ama mutlaka içten.